De dynamiek van de ongeordende orde

De Vlietzone aan de zuidoostrand van Den Haag staat onder immense stedelijke druk. De historische gelaagdheid van deze ingehaalde stadsrand en de vijf ‘open kamers’ met hun doorzichten vormen het hoofdbestanddeel van de ruimtelijke opzet. Een andere belevingskwaliteit van deze groene stadsrand wordt gevormd door de rafels en broze structuren die elders in Nederland onder het mom van ‘verrommeling’ dreigen te verdwijnen. Het gemeentebestuur van Den Haag heeft dit gebied aangewezen als beoogde uitbreidingslokatie voor zo’n 6000 woningen. Een ambitie die volledig voorbij gaat aan de ruimtelijke karakteristieken van de stadsrand. Bovendien hoeft een dergelijke uitbreiding helemaal niet aan de orde te zijn gezien de demografische ontwikkelingen binnen de regio. Bouwen voor leegstand? Dat kan niet de bedoeling zijn. Vandaar dat in opdracht van het Haags Milieucentrum gewerkt is aan een groen alternatief voor dit gebied. In deze studie zijn de ruimtelijke karakteristieken geanalyseerd en de problemen inzichtelijk gemaakt. Bewoners en gebruikers van het gebied zijn nauw betrokken geweest bij de totstandkoming van de visie. In deze visie wordt geopperd dat de relatieve openheid van het gebied eisen stelt aan toekomstige programma’s en hun ruimtelijke uitwerkingen. Gepleit wordt voor voorlopige, omkeerbare (woon)programma’s die bijdragen aan het rafelige karakter en tevens gedragen worden door (nieuwe) gebruikers van het gebied. Daarnaast is een betere en bovenlokale ontsluiting van de stadsrand van belang. Hierdoor krijgt de Vlietzone de aandacht - juist ook van beleidsmakers - die deze stadsrand en de daarmee samenhangende thematiek verdient.